Vaksne mannfolk tek ikkje Rennesøy-bussen!

Før var det ferjekaiar i Rennesøy. Nå er det bussterminalar. Her frå Sokn.

- Koss i all verdå skal eg kunna vita kaffor ein buss som går til Rennesøy?

Han lo oppgitt av meg, Gustav Tveit eller Smeden som alle på Vikevåg kallar han. At eg kunne vera så bak mål at eg spurte han om det. Viss eg skulle ta bussen frå Tasta til Vikevåg, måtte eg sjøl finna ut av slikt.

Gustav Tveit lo av meg då eg ville vita kaffor ein buss
 som går til Rennesøy. 

Ingen oppegåande, vaksne mannfolk frå øya som snart blir slukt med hud og hår av Stavanger, har nokon gong tatt bussen til eller frå byen. Dei har ikkje reist kollektivt etter at Rennfast blei åpna i 1992.

Eg måtte inn på nettet og leita i Kolumbus-rutene. Verdensmester på internett er eg ikkje, men fann etter ei stund ut at på føremiddagen går det buss kvar heile time frå Byterminalen i Stavanger til Vikevåg. Buss nr. 10 går til Rennesøy.

Oysann! Ka e klokkå? Eg sprang som ein ungdom på 18 for å nå tien på Tasta ved Gabba.

For ei tid me lever i! Utan telefonen er du heilt hjelpaslause. Med mobilen ringte eg til Gustav Tveit, leita opp kaffor ein buss eg skulle ta, fann den på sanntidsappen på 

mobilen og betalte med telefonen. Det ville ingen av oss trudd skulle skje då me vaks opp med sveivetelefon på landsbygda på 1950-talet.

Rennesøybussen gjekk gjennom Randaberg. Et fotograferte
kyrkja gjennom bussvinduet.

Ikkje problem å finna plass på Rennesøy-bussen. Mange ledige sete. Men den gjekk om Randaberg som skal vera eigen kommune etter nyttår også. Eg fotograferte kyrkja gjennom bussvinduet, men tenkte mest på Vinmonopolet på Randaberg. For sjølv om rennesøybuane blir med i ein storkommune, må dei reisa til nabokommunen viss dei vil kjøra til næraste polutsalg.

To tunnellar, berre ein rask tur oppi dagen over Sokn og Askje, så er du på Rennesøy. Sola skein, men det var kald austavind då eg kom ut av bussen der dei to gamle fiskaskøytene «Hulda» og «Peder W» låg ved kaien midt i Vikevåg.

Gustav Tveit hadde varm kaffi og eit gammalt bilde av Vikevågen heilt full av fiskafarty.

Fiskaskøytene låg tett i tett på Vikevåg i gamle dagar. 

- Slik var det før her. Smia, slipp, to bakeri, meieri, to daglegvarebutikkar, steintybutikk, skobutikk, hermetikkfabrikk, trelasthandel, kommunale kontor og lensmannskontor. Mange arbeidsplassar. Ikkje så mykje igjen i dag, seier Gustav Tveit.

«Hulda» og «Peder W» har fått fast kaiplass midt i Vikevåg. 

Då smia var i drift, var det mannfolktreff der i middagspausen. Ein gjeng med mannfolk møttest og drakk kaffi og drøste. Etter at smeden pensjonerte seg, er det kaffitreff i leiligheten hans vegg i vegg med smia kvar dag klokka 12. Kjekt for meg å få vera med og drøsa om hummarfiske, sild, torsk på trollgarnet og gamle dagar. Litt om det meste.

Kaffor ein buss går frå Rennesøy til byen?

Tien det og. Ti over kvar time midt på dagen.