Nå skal råtaskapen vekk på "Kløver"

Paul Sverre Fyljesvoll har gjort "Kløver" til eit familieprosjekt. Her har han med seg barnebarna Andre og Sondre Hjorteland og svigersonen Helge Hjorteland på jobb med å få rekkestøttene på plass. 

Arbeidet med å føra melkebåten "Kløver" tilbake til fordums glans pågår nå med liv og lyst i Erøyvik i Erfjord. Paul Sverre Fyljesvoll som fekk den 62 år gamle båten av den tidlegare svenske eigaren, har nå engasjert heile familien sin i restaureringsarbeidet.

Erfjord har fått ein ny turist-attraksjon etter at "Kløver" kom heim til Erfjord i september i fjor.  Nå står båten på land berre eit steinkast unna staden der den blei bygd i 1955.

- Eg har merka stor interesse for båten. Sjølv er eg stort sett nede og jobbar på båten kvar dag, Omtrent dagleg kjem det folk som vil sjå båten og snakka om arbeidet som blir gjort. Mange har tips og gode råd. Det er ein grønnskolling som meg takksam for, seier Paul Sverre Fyljesvoll.

Nytt stevne i eik har Helge Hjorteland laga. Sonen Andre
er også engasjert i "Kløver".

Dei fleste rekkestøttene er nå fjerna frå baugen og bakover til styrehuset og salongen. Det same er ein god del av dekket og ein del av hudplankane. Tilstanden på den bakre delen av båten er ikkje heilt avdekka ennå, men til denne tid ser båteigaren heller lyst på det. Fleire ekspertar som Paul Sverre Fyljesvoll har snakka med, har sett mykje verre råtaskap enn dette på gamle trebåtar.

- Framstevnen er flunkande ny. Naboen min, Olav Lovra, kom med ein svær, fire meter lang eikeplanke som han gav meg. Den har svigersonen min, Helge Hjorteland, forma og fått på plass. Han har også vore mann for å skjera ut dei mest kompliserte rekkestøttene, seier Fyljesvoll.

"Kløver"-eigaren utdanna maskinist og er så hendte at han får til det meste av praktiske gjeremål. I tillegg har han ei dotter og to svigersønner som alle er utdanna møbelsnikkarar. For ikkje å snakka om barnebarna. Dei får til det meste og har vore til god hjelp.

Barndomskameraten Olav Erfjord er også ein ressursperson for "Kløver"-eigaren. Han har stilt slippen på sin eigedom til disposisjon og er innom dagleg for å gi meir eller mindre gode råd i arbeidet. Ein god del av tømmeret som er brukt til å laga rekkestøtter og plank kjem frå Olav Erfjord sin skog. Men tømmeret gjekk fort unna. Så nå er det ikkje lenge før karane skal på skogen igjen.

- Eg fekk bakover-sveis då eg fekk prisen på skipsspiker. 400 kroner betalte eg for 18 spikrar. Nå går eg over til franske treskruar. seier skipsredaren.

Kona Solveig har gjeve Paul Sverre frie tøylar til å ta seg av "Kløver".  Men ho stilte krav om at to rom i huset skulle innreiast ferdig før han starta på båten. Dette var eit prosjekt som hadde lege litt på vent i fleire år. Men det gjekk fort unna då det var fare for at dette kunne stoppa "Kløver"-jobben.

- Men det er vel andre ting som får lida for denne "Kløver"-gløden din?

- Eg har teke det litt roleg i hagen i år. Kålplantene mine har gått ad undas. Men det skuldar eg nå mest på vêret, seier båteigaren som feira 70-årsdag tidlegare i år. Han utelukkar ikkje at 75-årsdagen blir feira med fjordtur med ein flaggpryda "Kløver". Den som lever får sjå.

For ein godt vaksen erfjordbu er det ingen båt som kan måla seg med "Kløver". Eigaren var erfjordbu, Magnus Fuglestein. Den var bygd av erfjordbuar på Erøyvik båtbyggeri på Erøy. Ruta gjekk frå Erfjord om Jelsa til Sand. "Kløver" frakta erfjordbuar pluss melk og varer til og frå den heimslege fjorden. Dessutan: Den var jo så fine!

I 1966 blei "Kløver" innhenta av nye tider. Den blei erstatta av ein melkebil då Ryfylkevegen kom. Sidan blei båten seldt til Sverige. 

Erfjord har fått ein ny turistattraksjon. Dagleg kjem det folk framom
som er interesserte i å sjå og høyr koss det går med "Kløver"