Ferja i mitt liv - søkklasta med kinesarar!

Den gamle Tau-ferja"Strand" er blitt til "Showtime" og fraktar turistar
mellom Flåm og Gudvangen. (Eige foto)

Hei, kva er dette? Kjende linjer kjem glidande ut av regnskodda i turistmetropolen Flåm søkklasta . med kinesiske turistar. Ho er ikkje ung og vakker lenger, men stadig er dette ferja i mitt liv. For akkurat 50 år sidan gjekk eg om bord i Tau-ferja "Strand" som 18 år gammal ferieavløysar. Fire somrar på rad seilte eg på Hidlefjorden mellom Stavanger og Tau.  Eg lærte mykje både vist og gale som har prega meg for resten av mi tid.

I fleire år har min bedre halvdel og eg snakka om å ta ein tur til Flåm for å reisa med Flåmsbana og sjå på cruiseskip og diverse gamle, utrangerte fjordabåtar og ferjer som er engasjerte som sightseeing-båtar mellom Flåm og Gudvangen. Men eg visste ikkje at gamle "Strand" var her. Det blei høgdepunktet på turen.

"Strand" i full fart på veg frå Tau til Stavanger i 1976. (Eige foto)

"Strand" blei overlevert til Stavangerske i 1966 og sett inn i Tau-sambandet 17. juni same år. Den var svært lik ferja "Tau" som hadde gått i same ruta sidan 1961. Ryfylkevegen var åpna året før og biltrafikken auka frå år til år. "Strand" hadde to Wichmann-maskinar på tilsaman 1500 hk. Det blei påstått at ferja kunne gå 16-17 knop dersom maskinane blei pressa litt. 28 minutt gjekk det frå kai til kai på eit ambulanseoppdrag ein gong. Men drivstoff-forbruket var viktigare enn stor fart for Stavangerske. Dermed låg marsjfarten rundt 13 knop og maskinane gjekk på halv fart. Ferja fekk ord på seg for å rista mykje.

Jan Eie til rors på "Strand"

Frå styrehuset på "Showtime"

Dei to maskinene blir styrt  her. 

Denne livbøyen fortel litt historie. Dette er
trappa opp til øvre salong.

På slutten av 1970-talet blei "Strand" for lita for Tau-ruta. Nå blei ho sett inn i Rennesøy-ruta og seinare Midtsambandet. Navnet gjekk også tapt. Nå blei det "Eidssund" fram til det fyrste eigarskiftet i 1991. Den nye eigaren endra navnet til "Fugløysund". Ferja frakta arbeidsfolka som var engasjert med å laga ståldekket til Sleipner-plattforma. Dekket blei bygd, ståande på ei skjer i nabolaget til Lindøy, medan betongdelen blei støypt på ny i Jåttåvågen. Den fyrste betongplattforma gjekk som kjent til bånns i Gannsfjorden. Som "Fugløysund" var ferja også engasjert i turisttrafikken mellom Flåm og Gudvangen. Seinare blei den restaurantbåt og fekk store vinduer på bildekket.

Stavangerske-selskapet Fjordservice kjøpte ferja tilbake. "Forsand" blei den nå kalla og ho fekk tre raude ringar i skorsteinen. Ferja var feiande flott igjen.

I 2009 blei den tidlegare Tau-ferja overteken av Showboat AS på Askøy ved Bergen og gitt navnet "Showtime".  Nå går det i blåturar på Bergenskanten og kineserfart på Sognefjorden.

Bildekket er blitt restaurant.

Me måtte jo ta ein tur med den viktigaste ferja i mitt liv. Billettar fekk me kjøpa av ei hyggeleg dame frå Litauen  då me gjekk om bord saman med dei andre turistar ein regnfull dag i Flåm. Me fekk oss plass ved eit bord på det tidlegare bildekket og saug inn atmosfæren.

Øvre salong var omtrent som før. Bord og stolar var skifta, men kiosken var den same. Toaletta mellom salongen og båtdekket var der også. Nedre salong var borte. Her var det toalett nå.

Eg fekk jo grina meg til ein tur i styrehuset. Der var mykje av det gamle på plass. Ratt og maskinregulatorar, eit oppslag og diverse andre ting.

Tur - retur Flåm - Gudvangen gjekk det fire timar. Det var "ei forvedå reis". Dei fleste turistane reiser ein veg. Dei blir plukka opp av ein buss og reiser vidare til nye, spennande attraksjonar. Dei kinesiske turistane var tallrike både fram og tilbake. Men dei oppførte seg eksemplarisk, stillfarande, disiplinerte og reinslege. Dei rydda fint opp etter seg når dei var ferdige med maten.

Dei kinesiske turistane syntes det var storarta å mata måkane. (Eige foto)

Det triste vêret la jo ein dempar på turen for turistane. Mange av dei såg ut til å ha mest glede av å mata måkane.

Viss du er interessert i gamle ferjer og rutebåtar, er Flåm plassen i sommar. Men det er ikkje gratis. Det kosta flesk både å reisa med den gamle ferja mi og å liggja på hotell her. Eg kjem med ein ny blogg i løpet av nokre dagar om dei andre kjenningane eg oppdaga langs kaiane i Flåm. Hald ut så lenge!