Fira speilegg til frokost og kystbuss him!

Hotell-speilegg. Klar, ferdig, hiv inn!

Når du må betala 150 kroner ekstra for hotell-frokosten, er det bare til å hiva inn mat så godt du kan. Kan ikkje leka butikk. Til vanleg et eg to skjever om morgonen. Men på eit av dei flottaste hotella i Bergen må du gløyma nøysomheten. Fira speilegg, bacon, eggerøra og røykelaks. Eg blei stappmett, men er ennå ikkje sikker på om eg greidde å eta mat for 150 kroner.

Radisson-hotellet på Bryggen hadde eg aldri drøymt om å overnatta på. Som det åndsmennesket eg er, fekk kånå lov å styra på med hotell-bestillingar, mens eg sat og tenkte på tull og vas som vanleg. Hordaheimen hadde eg tenkt kunne vera ein passande plass for oss og vår pengetaska. Slik blei det ikkje.

Denne reisinga som me har drive på med desse dagane, har vore ganske slitande for to pensjonistar. Vel innkomne på hotell-rommet seig me i saman klar for å sova. Det blei ikkje mykje utsvevande natteliv på oss.

Segwayen er umissande når du skal gaida turistane rundt i Bergen i full fart. 

Bergen føles ikkje så eksotisk. Me budde i denne byen i fem år i våre unge år og gifta oss i Mariakirken, berre eit steinkast frå hotellet vårt på Bryggen. Det var berre å sjekka seg ut av hotellet og tusla derfrå med dei tunge ryggsekkene våre. Målet var Bystasjonen og Kystbussen.

Sjølsagt skulle me tatt den bergenske bybanen opp til stasjonen. Men den går ikkje over Bryggen. Om den kjem til å gjera det nokon gong, er heilt uvisst. For spørsmålet om bybane forbi dei gamle sjøhusa her på kaikanten er eit av dei mest opprivande, brennbare politiske spørsmåla i denne byen.

For meg som kjørte gamle, ramlande sporveisbussar over Bryggen ufatteleg mange gonger som deltidssjåfør i studietida, er det vondt å forstå. Bilar og bussar susar forbi her uavlateleg, men Bybane er likevel utenkeleg her for mange.

Å traska med tunge ryggsekker gjennom Bergen, frå Bryggen til Bystasjone, er ikkje allverden til tur. Men det er både interessant og tankevekkjande. Talet på turistar har auka formidabelt sidan 1970-talet i byen mellom dei sju fjell. Fortaua var fulle av folk, mange turistbussar i gatene pluss grupper av gåande som blei gaida av garde. På Festplassen fant me ein ledig benk for å kvila oss og bruka litt tid før bussavgangen. Då kom det fyrst turistgrupper syklande. Så kom turistane på Segway. Ikkje berre ei gruppe. Fleire. Manna meg opp og tok eit bilde.

Bli ikkje forundra om bergenserane hisser seg opp over turistflaumen. Viss det skjer, vil me ikkje gå glipp av at høgrøysta bergensarar engasjerer seg.

Klar for siste etappe på rundturen. Kystbussen frå Bergen til Stavanger.

Kystbussen gjekk halv ett frå Bystasjonen. Dette var ein direkte-buss. Rett til Stavanger utan ein ekstra sving om Haugesund. Me var framme på Byterminalen ved halv seks-tida.

Sjåføren imponerte meg. Han hadde rimeleg bra med folk med frå Bergen sentrum og det sto folk på mange stopp utover mot Os. Han stoppa også for å ta med seg folk som sto på feil stopp og folk som skulle på andre bussar. Folk gjekk av og på. Det var ein travel tur. Ikkje ein gong på turen virka han stressa. Eg merka meg at han opplyste at det var 41 passasjerar i bussen både på ferjekaien på Halhjem og på Arsvågen.

Frå Stavanger sentrum til Tasta tok me femmen. Sør-Norge rundt-turen var avslutta klokka seks om kvelden.

Nå gjenstår det berre å skriva om buss-turen him igjen til Hjelmeland!