Den gamle mannen og natta

Nå brukar eg mobilen som vekkeklokka på nattbordet. Men den
er uskarp før eg får på meg brillene.

Koss greier du å stiltra deg ut på badet, finna klosettet, utretta ditt nødvendige ærend og så komma deg inn i senga og smyga under dyna utan å vekkja seg sjøl? Av og til klarer eg nesten. Då kan eg sovna igjen etter relativt kort tid og drøyma om diverse praktiske gjeremål som alltid endar opp i meir eller mindre totalt kaos. På morgonkvisten i dag drøymde eg frå meg både eit flott armbåndsur og ein reiseradio. Det var eit overkommeleg tap!

Som ung kunne eg sova til middag og kvila til nons. I dag ser eg alltid på klokka i seks-tida. På ein heldig lørdag kan eg sova til klokka åtta. Då står eg opp og lagar frokost mens eg høyrer på NRK 1 som er sprikkfull av natur-propaganda på den tida.

Men kven i svartaste har ansvaret for at det festlige salmeprogrammet på søndagsmorgonen er fjerna. Det likte eg svært godt! Eg song med i dei gamle tekstane som me måtte læra utanåt då eg gjekk på skulen og for presten. "Kjæreste venn, du som vandrer omkring, søker din glede i jordiske ting". Slikt gløymer eg aldri.

Før, i mine yngre dagar, kunne eg lesa halve bøker før eg sovna. Nå, som gammal, veltar eg meg opp i senga, finn ein god stilling på håveputa og klemmer igjen auene og sovnar. Men så søv eg altså lettare og lettare utover natta.

Mine kroppslege behov er ikkje påtrengjande. Likevel vaknar eg og tek eit ærend på badet. Drikk eit halvt glas vatn og legg meg igjen.

Eg kan vera yrkesskada. Då eg jobba i Aftenbladet, sto eg ofte opp klokka fem og var på arbeid klokka seks. Det blei ein vane. Etter ei slik veke vakna eg klokka sju og følte det var langt på dag.

Nå for tida kjører eg flybuss. Då står eg opp klokka halv fire av og til og møter opp på jobb halv fem.

- Er ikkje det forferdeleg å stå opp så tidleg, spør folk.

- Nei, seier eg. - Eg er som regel på veg ut på badet på den tida. Då kan eg jo berre bestemma meg for å vakna skikkeleg og få på seg  sjåfør-kostymet og komma seg på jobb.

Eg lurer på om den gammeldags søvnen kunne komma tilbake om eg forandra på mine daglege vanar. Kunne det vera ein idé?  Ein rask gå-tur rett før leggetid var kanskje ein tanke. Og denne kaffien er vel reine gifta etter klokka fem om ettermiddagen.

Kvar alder har sine eksistensielle spørsmål. Dette er mine.