Jone Segadal: Eg har fire jervar på samvitet!

Henry Imsland sin teikning til artikkelen om Jone Segadal i Aftenbladet i 1966.      

Ein opphissa Jone Segadal rigga seg til med penn, blekk og papir ved stovebordet heime og skreiv lesarbrev til Aftenbladet i februar 1952.

Jone Segadal var ein
vidgjeten jeger. Bildet
tilhøyrer Reidun Segadal.

Årsak? Ein ung mann, Karthon Håland, som seinare blei ein kjend naturfotograf og forfattar, hadde skreve i avisa at ein måtte ta vare på dei siste ville bjørnar og jervar i norsk natur. Han stilte seg uforståande til at styresmaktene betalte ut skotpremie til jegrar som felte bjørn og jerv.

Ein skikkeleg kulturkollisjon! 67-årige Jone Segadal hadde budd heile sitt liv på den einbølte og veglause garden Segadal i Jøsenfjorden. Fjordabonden hadde levd av garden, fjordafiske og jakt i heia. Han fnyste når ein spirrevipp utan kjennskap til livets harde realiteter tenkte på eiga hand og skreiv innlegg i avisa.

- Eg er ikkje samd med deg, Håland, i dette. Me som eig heiar, og har krøter, villrein og småvilt der oppe, er takksame til stat og kommune for premiering av felte rovdyr, skreiv han.

Det er særleg jerven du vil verna om. Skulle berre likt at du hadde vore med meg oppi heia då jerven herja her, så trur eg du skulle fått ei onnor meining enn du no har. Der oppe låg skuldlause sauer og lam sundrivne og drepne på den grufullaste måten ein kan tenkja seg. Og i reinflokkane har han nok slakta mykje.

Du seier: "Og vi burde vel også være stolte over at det ennå rusler en og annen jerv i de norske heiene". Eg har fire jervar på mitt samvit og eg skulle likt at jerven var heilt utrydda i dei norske heiane.

Slik var konklusjonen i lesarbrevet i Aftenbladet.

- Jone Segadal var vel ein av dei beste jervejegrane i Hjelmeland, skreiv Jakob Krumshagen i Aftenbladet i 1960.

Ein haustdag han var på fjellet oppdaga han 20 lam som var drepne av jerv. Medan han gjekk der og såg på dei daude skrottane, oppdaga han tre jervar ikkje så langt unna. Jone var rask med å gjera børsa klar og komma seg på skothold. Han brende laust. Fyrst datt ein. Han ladde på nytt. Så stupte nummer to. Jone ladde børsa endå ein gong og sikta på den tredje. Då klikka børsa.

Seinare felte han to jervar til. Den eine av desse jervane beit det ikkje skot på, sa folk. Dette var rekna som endå eit meisterstykke av den same jegeren.

- Ein haust på rypejakt sto han på same plassen og skaut ein rev og ei ørn, skriv Jakob Krumshagen i til slutt i artikkelen.

Karthon Håland sitt syn på jakt på jerv og bjørn fekk meir og meir støtte i seinare år. Men Jone Segadal var ein jegerhelt i si samtid, ikkje minst i Ryfylke-bygdene.

Dette var andre bloggen min om Jone Segadal. Det kjem fleire!