Då kong Haakon kom til Laugaland

 

Kong Haakon. Kom han til Laugaland?

- Kom og sjå! Kong Haakon er kommen for å gratulera 'an bestefar med dagen.

Mitt to år eldre søskenbarn, Magne, drog meg med til den åpne stovedøra slik at eg også skulle få sjå kongen. Jovisst der sat han i den store øyrelapp-stolen midt i stova og drøste med dei andre karane. Bestefar sjølsagt, far min og brørne hans og 'an farbror Ola som ikkje var bror til far min, men gift med med faster Berta som var søster til far min. Dei vaksne kalt han OK (Hausken). Han også sat der og smilte og lo og fortalte kongen om sauene sine.

Dette skjedde for lenge sidan. I desember 1954. Då var 'an Magne sju år og eg var fem.

'An bestefar, Johannes Laugaland, fylte 80 år. Det var stappfullt av folk i folgehuset der han, bestemor og faster Tulla (Anna Johanna) budde. 'U Tulla budde saman med foreldra og hjelpte dei når det trongst. I tillegg hadde ho telefonstasjon og postkontor i same hus.

Ho hadde ikkje så mykje tid til å vera med på feiringa av 'an bestefar. For ho hadde full sjau med å skriva ut fest-telegramma som strøymde på til jubilanten.

For oss ungane var det ikkje overraskande at kongen kom på besøk. 'An bestefar hadde vore ein store mann i si tid. Ikkje berre var han ordførar i Hjelmeland i åravis og styreformann i Jøsenfjord rutelag. I tillegg hadde han vore ein engasjert i legpredikant når han hadde tid til det. Jakob Krumshagen fortalde meg seinare at det var bestefar min som kristna Ulladalen.

Konge-beundrarane fotografert februar 1955. Eg var seks år, Dag fem
og Magne åtte år. 

Både Magne og meg med den to år yngre bror min, Dag, på slep, prøvde å nærma oss kongen så godt me kunne. Me gjekk stilt inn i stova og kraup bak øyrelapp-stolen der kongen sat. Heilt oppe på øyrelappstolen låg der ei puta til pynt. Den gav med ein liten dytt slik at den datt ned på håvet til kongen som var snar med å leggja puta på plass igjen. Dette gjentok seg fleire gonger utan at kongen brydde seg særleg om dette.

Men det var sjølvsagt ei mor som oppdaga at me låg og kraup på stovegolvet.  Ho greip inn.

- Ka er det dokke vasa med, spurde ho.

Jone Segadal var jo prikklik kong Haakon. Ikkje sant? Bildet
tilhøyrer barnebarnet Reidun Segadal.

Det blei avhøyr på kjøkken. Me ville jo berre sjå på kong Haakon?

- Kong Haakon??

- Ja, det er ikkje kvar dag han er her, sa me.

- Tull og tøys. Det er ikkje kongen. Den mannen heiter Jone Segadal og er frå Jøsenfjorden, sa 'u mor.

Ein nedtur på ein måte. Kong Haakon kom aldri til Laugaland. Men 'an Jone Segadal var jysligt like!