Ryfylke-cruise for fullvaksinerte

 

Fint på Nedstrand når sola skin. 

Den fordervelege skodda låg over Hjelmelandsvågen då med vakna på søndag. Me hadde tenkt å åpna sommarsesongen med å krusa av garde over fjorden til Nedstrand på denne fine søndagen. Brått var turen i ferd med å forsvinna borti skoddå.

Travelt å vera matros på crusebåt.

- Denne skoddå forsvinne snart når sola får tak. Du ser litt av Ombo alt. Me kan trygt ta ut. Eg har jo kartplottar i båten så me veit akkurat kor me er heile vegen, sa eg til den umuliga kånå som la ned veto mot å dra på tur før skoddå var letta. Ho hadde ikkje tru på meg som skodda-los.

Heldigvis steig Ombo stadig klarare fram for oss som sat i Hjelmelandsvågen og hadde fått sol alt. Til slutt fekk eg løyve til å løysa fortøyningar og leggja ut på fjorden. Eg var skipper og matrosen rigga seg til med spøtet i solskinnet på akterdekket,

For akkurat to år sidan var me på ein liknande tur til Nedstrand. Den blogga eg også om. Men det har skjedd mykje på dei siste to åra. Mellom anna denne elendiga omgangssygå som har lege over oss som ei mara dei siste åra. Men nå er me vaksne som bygde landet, blitt prioriterte av helsevesenet og blitt fullvaksinerte. Dermed tek me ikkje store sjansen om me legg ut på reiser til stader der me ikkje er til kvardags.

Søndag føremiddag på Buer på Ombo.

For vår del har me stort sett budd på hyttå i Hjelmelandsvågen det siste året og her er det ingen som har observert ein corona-virus på nedsida av Vågabrua på aldri den tid. Sjansen for å komma opp i eit smitte-sodoma på Nedstrand i Tysvær kommune, vurderte me som minimal.

Snaue to timar brukte me til Nedstrand. Ikkje så raskt, men me skulle studera Ombo: Tuftene, Buer, Kjeahålå, Bandåsen og Røykjanes. Eg fekk også greia ut for kånå om at Jøsenfjord rutelag i si tid hadde eit stopp ved ein kai på Bandura med det flotte navnet Bandeberg.

Ikkje mange kafear med dette navnet. 

Eg trur ikkje det er mange kafear i Norge med navnet Nais. Sjølv meg som snart ikkje kjem på eit einaste navn før eg har tenkt lenge og vel, hugsar dette navnet imidietly, som det heiter på engelsk.

Alle aldrar på Naisen. Til og med
resirkulerte ungdommar.

På Naisen hadde dei søndagsbuffet. Etter at me hadde registrert oss med navn og telefonnummer, var det berre til å hogga inn. Svingod mat. Fløytegratinerte poteter og mykje anna godt, til og med og Dronning Maud-pudding som eg meiner ein slags spesialitet for haugesundarar.

Apropos fullvaksinerte. Me var ikkje åleine om å vera det. Lokalet var fullt av jamaldringar av oss som slo seg laus på Naisen. Herligt å komma seg ut og treffa kjende etter å ha kjeda seg heime i måndadsvis.

Forresten var det ein del unge også innom. Dei kjøpte is og brus og kosa seg ved borda utanfor i solå.

Ein kjekk tur. Me kjem attende til Nedstrand om to år.