Koss dumme har norske bønder lov å vera?

Dei kloke bøndene får dei beste potetene, seier eg. 

Norske bønder produserer dyr og dårleg mat. Beskytta av høge tollmurar driv dei på med sitt og har sørga for at me forbrukarar ikkje får kjøpa utanlandsk mat som både er betre og billegare.

 I tillegg har bøndene tuta feige politikarar fulle av jordvern-hensyn. Derfor driv altfor mange bønder gardsbruk på flotte plasser i  bygd og by der det kunne vore flotte bustadstomter med mykje sol og flott utsyn. Men nei.

På desse plassene kjører bøndene rundt med dyre traktorar finansiert med jordbrukssubsidier. Og kor kjem subsidiane frå. Jo det er våre skattapengar som blir nytta til det. Utan bønder hadde me sikkert betalt halv skatt.

Forresten har eg aldri sett mine bein på ein gard. Det er eg glad for!

Omtrent slik ville Kalle Nilsen snakka om norske bønder viss han hadde vore buss-sjåfør eller busspassasjer og ikkje bonde på Ullandhaug i Stavanger.  I dag var han med i programposten "Laust og fast" på NRK Rogaland. Der snakka han om bussar og kollektivtrafikk.

- Eg tar aldri buss, starta han med. Bussane kjem aldri når dei skal. Og viss det endeleg kjem ein, er den full. Viss det er eit ledig sete, er det øydelagt. Derfor tek eg heldigvis ikkje buss.

I den stilen dura han på. Men han var glad for at det er andre som er så enkle at dei tek buss. Dermed er det betre plass i bygatene og på parkeringsplassene for Kalle Nilsen og bilen hans når han skal til byen ein sjeldan gong.

Eg er son av ein bussjåfør. Kona mi var i si tid Stavangers første kvinnelege bussjåfør.Begge brørne mine kjørte buss ei tid i ungdommen. Yngste sonen min har kjørt buss i fleire periodar. Sjølv kjørte eg buss i mi studietid i Bergen og eg har begynt å kjøra buss igjen etter at eg blei førtidspensjonert i Aftenbladet. Eg er stolt av av min buss-bakgrunn og eg møter mange flotte passasjerar kvar dag.

Som son av ein bonde, barnebarn av ein bonde og så vidare, burde Kalle Nilsen passa munnen sin. Det er ikkje alltid lurt å berre snakka i veg. Av og til kan det svara seg å tenka litt også.

Eg er av bondeslekt og kjem frå bondelandet. Fleire av kameratane mine er bønder. I mi journalist-tid skreiv eg ein god del både om bønder og jordbrukspolitikk. Mange gonger har eg vore nøydd til å bruka mykje tid på å høyra på bondelagsbønder som har snakka langt og innfløkt om korleis og kvifor jordbrukspolitikken er slik som den er. Med den største respekt har eg møtt bøndene og skrive om dei.

Goodwill er viktig for bøndene. Derfor skal dei møta andre samfunnsgrupper og andre yrkeutøvarar med same respekten som dei ynskjer sjølv.

Kalle Nilsen bur på Ullandhaug. 100 meter frå steingjerdet hans passerer det hundrevis av bussar kvar dag. Der finst ikkje betre bussdekning i Rogaland.  Bussane er i god stand og det er nesten alltid ledige sete. Frå 1. juli overtek eit nytt busselskap alle rutene til Kolumbus. Alle bussane blir flettande nye.

Ei kvinne som var med i same programposten sa også ein del ting som fekk nakkehåra til å reisa seg hjå meg. Mellom anna at når mannen hennar var med henne på bussen, var han nesten alltid den einaste kvite mannen om bord i bussen.

Av og til er eg nesten flau av å komma frå bondelandet, vera kvite mann og forstå norsk!